FAR-FECTION

Isang hapong  nag-iisip ako ng ise-sermon.

Pasok ang anak kong si Amen Learn sa aking opisina.  Question ang answer na naman ang pakay niya.

Amen Learn:  Papa, kung hindi nagkasala si Adan at Eba, e di sa damit ay wala tayong problema.

Me:  Siguro!

Sa totoo lang siya ang problema ko sa damit, sa sobrang dalas niyang magbihis.

Amen Learn:  E di wala ring mga kalamidad. Hindi rin puputok ang mga bulkan.

Me: Puwedeng wala.  Puwede pa ring meron!

Ang alam ko kapag hindi pa siya tumigil sa pang-iistorbo, baka mauna pa akong pumutok sa bulkan.

Amen Learn: E sino ang dapat nating sisihin?

Me:  Kahit naman sisihin natin si Eba't Adan, hindi na rin maitatama ang kasalanan. (Sa isip ko: Pero kapag hindi ko natapos ang sermon ko, ikaw ang sisihin ko)

O di ba may sariling dialogue sa isip ko? Hahahahahaha!

Bigla akong napatigil at napaisip.  Kung imperfect nga ang mundo.  Bakit marami pa ring feeling Gregorio Perfecto?

At dahil malayo pa tayo sa perfection, bakit wala tayong puwang sa ating mga kakulangan?


Marami ang hindi makapag-asawa at nagsasawa sa pag-aasawa sa paghahanap nito:

Sa paghahanap ng asawa.
Gamitin ang dalawang mata.
Kapag ikaw ay kasal na,
Ipikit na ang isa.

Marami ang hindi naging misyonero dahil hindi kabisado ito:

Hindi nga magawang dalhin, 

umaasa pang kakabisaduhin

Maraming simbahan ang hindi lumalago naghihintay nito:

Sad to say, kinuha na agad siya ni Lord, 
Sobra kasi siyang napagod

Marami ang hindi kuntento dahil ang grade ng anak nila ay hindi ganito:

A rin ang grade ko, A for Average

At ito raw ang dahilan kung bakit kakaunti ang ating kuwento

Storytelling hints at a fundamental human unease,

hints at human imperfection.  Where there is

perfection there is no story to tell. -Ben Okri

Malayo pa tayo sa  perfection.  We are in FAR-fection!

Kaya, tama lang na ito ang ating panoorin

Hindi naman kasi sa lahat ng pagkakataon, tayo ang bida.  Kung minsan, kontrabida rin tayo sa iba.

Pero kahit tayo ay IMBA(lance), may perfect din tayong magagawa.  Katulad nito:

We are imperfect people (except when we smile)

Sa totoo lang, worried ako na ang post kong ito ay hindi kagaya ng mga nauna.  Baka hindi kasing ganda o kasingsaya.

Eto na naman si Mr. Pekpekto sa loob-loob ko.

Sa isang banda, naisip ko.  Paano kung lahat tayo ay perpekto?  E di pare-pareho na lang tayo.  At kung pare-pareho na  lang tayo, that makes us all average.

Tama ba ang naisip ko?

Imperfect ang timing ni Amen na makipagkuwentuhan.
Kaya ang mga sagot ko ay walang katiyakan.

Umiral na naman ang pagiging imperpekto ko.

Tumayo si Amen at akmang lalabas.  Na-realize ko, hindi ako naging magandang kausap.

Kaya nilapitan ko siya at ibinigay ang tanging isang bagay na perpekto kong maibibigay:

.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

A perfect and big hug